Lëvizja e shoqërisë civile gjatë këtyre viteve në Shqipëri ka pasur një hov cilësor, por në këtë lëvizje, lëvizja e vetë personave me aftësi të kufizuara si pjesa më margjinale e shoqërisë, në shumë raste ka lënë për të dëshiruar.
Gjithçka në realitetin e sotëm për çdo komunitet në nevojë është integrimi i këtij komuniteti në shoqëri ose më mirë të themi integrimi i individëve të tij në shoqëri. Për të realizuar këtë qëllim final, së pari është e rëndësishme, madje ndër më të rëndësishmet, barazimi i mundësive të individëve në nevojë me ato të shoqërisë normale të një vendi. Një vend si yni, ku shteti është në rrugën e zhvillimit dhe ç’është me e keqja, nuk ka pasur asnjë lloj përvoje të mirëfilltë për të ardhur në ndihmë personave me aftësi të kufizuara, për t’u barazuar atyre mundësitë dhe më tej për të qënë të integruar.
Sensibilizimi i shoqërisë në ambientet ku personat me aftësi të kufizuara kanë aktivitetin e tyre të përditshëm është mjaft i rëndësishëm. Aktivitetet e përbashkëta me bashkëmoshatarët kanë rol kryesor dhe ndikojnë në sensibilizimin e shoqërisë, e cila duhet ti pranojë këta persona që të jenë pjesë aktive e shoqërisë. Është e pafalshme, që jo shumë larg metropolit, madje dhe brenda në të, ka persona të cilët këta individë i konsiderojnë si pengesë e pakapërcyeshme për t’u integruar së pari në familje e më tej në shoqëri. Paragjykime dhe steriotipizime të tilla duhet të zhduken. Kjo është një ndër shumë arsyet e përzgjedhjes së kësaj teme: Sensibilizimi fillon nga ne si personel infermieror në trajtimin, rehabilitimin dhe ndihmën që mund të japin për integrimin e këtyre individëve në shoqëri.
Amelia Skarra VIc
Comments